qabaq — 1. is. 1. bot. Qarpız, qovun və xiyar cinsindən, yerə yayılan iriyarpaqlı bir bitkinin uzunsov, ya girdə, sarımtıl və ya yaşıl meyvəsi; balqabaq, kudu. Qabaq tağı şamama verməz. (Ata. sözü). 2. məc. dan. Dadsız, tamsız qovun, qarpız və s.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qarşı — 1. is. Bir şeylə üzbəüz olan yer və ya şey, müqabil tərəf; qabaq. Evin qarşısı. Dağın qarşısı. Məktəbin qarşısı. – Baxınız, qarşımı tutmuş bir axın; Güclüdən güclü, dənizdən daşqın. M. Müş.. // Yerlik halında: qarşısında – qabağında, önündə.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
havala — I (Meğri) dəyirman novu. – Dəyirman pis işdey unda ki havala alçax uley II (Füzuli) qabaq, qarşı tərəf. – Bura havaladı Havala gəlmək (Salyan) – divan tutmaq, döymək. – Biz şuluğluğ eliyəndə nənəm heyva çubuğuynan havala gələrdi canımıza.… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bambalaca — sif. Lap balaca. Güllü bambalaca gen tumanda, qolu çirməkli olduğu halda, oğlu ilə qabaq qarşı durub danışırdı. Ə. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tuş — 1. 1. is. Qabaq, qarşı, ön, qənşər. Arvad çay verdikdən sonra <ərinin> tuşunda stulda oturdu. Ə. Vəl.. Tuş gəlmək (olmaq) – 1) rast gəlmək, təsadüf etmək, qabağına çıxmaq, rastlaşmaq. <Nəbi:> Maltəpədə düşmən bizə tuş oldu. «Qaçaq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hücum — is. <ər.> 1. İrəliləmək məqsədilə qoşunların düşmənə qarşı apardığı hərbi əməliyyat; həmlə. Cəbhə boyu hücum. Düşmən üzərinə şiddətli hücum. Hücumun qabağını almaq. – Qala qoşunu düşmənin hücumunu dəf etməyə çalışırdı. . Ç.. <Əmrah>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
döş — is. 1. Bədənin, boyundan qarına qədər olan ön hissəsi; köks, sinə. Döş qəfəsi. Döş əzələləri. – . . Ciyər sinənin içində olur ki, qutu kimi şeydir. Onun qabaq tərəfi döş sümüyü və qabırğalardır. H. Z.. Ayna islaq başını Ayazın döşünə qoydu. Ə. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
müqabil — ə. 1) qarşı; 2) bir şeyin qarşısında olan, qarşıdakı; 3) üzbəüz, qabaq qabağa, qarşı qarşıya; 4) qarşılıqlı; 5) əvəz edən əvəz, ekvivalent; 6) ödənilmə, qarşılıq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
can — is. <fars.> 1. Dini etiqada görə, ölümlə vücuddan ayrılan qeyri maddi varlıq; ruh. Hələ canı var. – Çıxmayan cana ümid var. (Məsəl). Südlə gələn canla çıxar. (Ata. sözü). Səni canan sanıram, çıx bədənimdən, ey can! F.. Kərəm deyər: Haqq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti